غزل بهمن صباغ زاده
شب است و باز مثل ماه بالای سرم هستی
میان خواب و بیداری کنار بسترم هستی
محال است این همه اعجاز را ایمان نیاوردن
تو با آن چشمهای مهربان پیغمبرم هستی
نشان عشق من هم بر دل است هم پیشانی
در آغوش تو فهمیدم که نیم دیگرم هستی
غزل هایم تماما خط به خط بوی تو دارد
تو تنها روح حاکم بر تمام دفترم هستی
*****این متن قشنگ و به کی تقدیم میکنی؟*****
